Rysowanie/malowanie/pisanie/obrazowanie. To malarstwo z ducha rysunku - tak chyba najprościej można zdefiniować technikę, ale i energię artystyczną Henryka Cześnika. W jego sztuce to kreska jest nośnikiem treści, znaczeń i dramaturgicznych zwrotów akcji. Zatem jest Cześnik rysownikiem, ale częściej pracującym na płótnach niż papierach. Lubi rozmach i duże formaty, najchętniej wielkości prześcieradła, czyli na przykład 200 x 130 cm. Cześnik w swej sztuce opowiada się całkowicie po stronie treści, narracji, historii; nawet jeśli są one fragmentaryczne, urwane, nieciągłe, nadal pozostają opowieściami. Te obrazowe narracje mają bardzo różnorodne źródła – najwięcej tu chyba przygód własnych, wspomnień, zasłyszanych opowieści. Są liczne cytaty z rzeczywistości, rzeczy zobaczone na ulicy czy w telewizji, ale są również jawne i częste odniesienia do historii malarstwa, do historii sztuki.
Bogusław Deptuła
Wystawa składa się z prac powstałych – w większości – w ostatnich 15-tu latach. Jej ekspozycja w Muzeum Okręgowym na Zamku w Sandomierzu przygotowana została przez Państwową Galerię Sztuki w Sopocie, we współpracy z Agencją Zegart.
******
Henryk Cześnik urodził się 12 kwietnia 1951 r., w Sopocie. Jest absolwentem Wydziału Malarstwa PWSSP w Gdańsku. Dyplom uzyskał tam, w pracowni Kazimierza Ostrowskiego, w 1977 r. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1994 r., a od 2003 r. jest profesorem zwyczajnym na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, gdzie prowadzi malarską pracownię dyplomującą, na Wydziale Malarstwa i Grafiki. Brał udział w ponad stu wystawach zbiorowych i indywidualnych, w renomowanych galeriach na całym świecie.
21 luty – 29 marzec 2020
Galeria
Na wystawie „Nabytki muzealne 2019” prezentowane są wybrane przedmioty, o które wzbogaciły się zbiory Muzeum Okręgowego w Sandomierzu w 2019 roku. Nasze Muzeum tak jak każda instytucja tego typu swoje kolekcje powiększa na kilka sposobów. Są to przekazy depozytowe, zakupy oraz dary. Pomimo trudnej sytuacji finansowej, pracownicy Muzeum starają się na bieżąco realizować zapisy ustawy o muzeach i uzupełniać zbiory w swoich działach.
Wybraną część pozyskanych muzealiów - naszym zdaniem najciekawszych - udostępniamy w przestrzeni wystawienniczej małej sali wystaw czasowych sandomierskiego Zamku.
W ostatnim roku w Dziale Archeologicznym dominowały przekazy depozytowe z badań powierzchniowych z okolic Sandomierza oraz przedmioty pozyskiwane przypadkowo, z różnych stanowisk, które docierały do Delegatury Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Sandomierzu.
Z Działu Etnograficznego pochodzą drewniane figurki wykonane przez Henryka Cichockiego, a podarowane Muzeum przez panią Irenę Godyń oraz gorset dziewczęcy - dar pani Marii Szal z Rzeczycy Suchej.
Nabytki Działu Historycznego reprezentują monety okolicznościowe przekazane przez Narodowy Bank Polski i przede wszystkim dokument - umowa pomiędzy małżonkami Grzybowskimi sporządzona w Sandomierzu 25 maja 1715 roku.
Najwięcej zabytków pozyskał Dział Sztuki – na wystawie zobaczymy między innymi meble z wyposażenia placówek dyplomatycznych (przekaz Ministerstwa Spraw Zagranicznych) oraz obrazy pędzla Zbigniewa Karpińskiego, Stanisława Ryszarda Kortyki, Zdzisława Kraśnika, Jana Kulikowskiego, Jerzego Potrzebowskiego, Wandy Świeżyńskiej-Schinzlowej, Gizeli Klimaszewskiej-Hufnagel-Arctowej. Zaprezentowany zostanie również album z fotografiami z cyklu "Martwa natura" 2001 wykonanymi przez pana Cezarego Łutowicza po powodzi w 2001 roku.
Ekspozycja „Nabytki muzealne 2019” ma na celu pokazanie mieszkańcom Sandomierza, powiatu sandomierskiego, województwa świętokrzyskiego oraz gościom naszego Muzeum z innych części Polski i Europy, czym się zajmujemy, jakie zbiory pozyskujemy i jak wiele pracy im poświęcamy, aby mogły cieszyć oko zwiedzających.
W wymiarze edukacyjnym wszyscy odbiorcy naszej wystawy mogą dowiedzieć się, jak przyczynić się do wzbogacenia zbiorów Muzeum Okręgowego w Sandomierzu.
Muzeum Okręgowe w Sandomierzu serdecznie dziękuje wszystkim Darczyńcom za wsparcie działalności Muzeum i za współpracę na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego regionu sandomierskiego: Panu Cezaremu Łutowiczowi, Panu Prof. Stanisławowi Ryszardowi Kortyce, Panu Andrzejowi Wilkowi, Panu Alainowi Roggemanowi, Pani Marii Szal, Pani Irenie Godyń, Pani Jadwidze Bamaszkiewicz, Panu Dariuszowi Boryckiemu, Panu Grzegorzowi Wachowi, Stowarzyszeniu Mieszkańców Gminy Annopol „Szansa”, Ministerstwu Spraw Zagranicznych oraz Narodowemu Bankowi Polskiemu.
24 stycznia - 29 marca 2020 r.
Sala wystaw czasowych
Wystawa fotografii współczesnej mody odwołującej się w swojej estetyce do haftu lasowiackiego, ludowego stroju sandomierskiego, dziedzictwa Puszczy Sandomierskiej i lokalnego folkloru. Zaskakującym tłem dla stylizacji inspirowanych etnodesignem stały się ulice Manhattanu – serca jednego z największych miast świata. Część prezentowanych fotografii powstało także w Muzeum Kultury Ludowej w Kolbuszowej, Muzeum Wsi Kieleckiej w Tokarni oraz w przestrzeni wystawy etnograficznej „Dawna wieś sandomierska” Muzeum Okręgowego w Sandomierzu. Wystawa jest kontynuacją projektu „Sandomierski EtnoDesign” realizowanego przez sandomierskim Muzeum w 2019 r.
„Wbrew pozorom nie fotografie są najważniejsze. Istotą jest dla mnie wydźwięk społeczny. Każdy z nas jest małą cząstką, żyjąc w odosobnieniu – niewiele możemy, w połączeniu
z druga możemy jednak stworzyć coś niezwykłego. Chcę, aby moja wystawa zintegrowała różne środowiska, trzy różne miasta jak Sandomierz, Stalowa Wola i Tarnobrzeg, które dzieli tylko Wisła. Dawniej Puszcza Sandomierska była niezwykłą enklawą kultury ludowej, z której dziś możemy czerpać inspiracje. Bogaty folklor i historia regionu zainspirowały mnie do prezentacji tego dziedzictwa we współczesnym kontekście jego występowania, w nowym wydaniu. Dlatego ważne było dla mnie uchwycenie współczesnej mody wykorzystującej ludowe motywy na ulicach Nowego Jorku” – mówi autorka wystawy, Renata Trybuła.
Renata Trybuła zajmuje się fotografią od ponad 16 lat, na co dzień mieszka
w Gorzycach, jednak tworzy na kilku kontynentach, jej specjalnością są sesje ślubne
i modowe na krańcach świata. Fotografuje i filmuje, pod wodą i w powietrzu. Z aparatem fotograficznym nie rozstaje się od dzieciństwa. Ze swojej pasji uczyniła zawód. Od wielu lat prowadzi własną firmę, a niedawno otworzyła fundację, która prowadzi w Gorzycach Klubik MiMi z myślą o małych dzieciach. Ważną częścią jej pracy i twórczości artystycznej jest działalność charytatywna, ponieważ na pierwszym miejscu zawsze stawia człowieka i relacje między ludźmi.
19 stycznia – 16 luty 2020 r.
Galeria
16 maja 2015 roku w baszcie północnej na parterze Zamku, została udostępniona wystawa pt.„Sandomierskie dziedzictwo”.
Wielowiekowe istnienie Sandomierza jako organizmu miejskiego zaowocowało jego bogatą historią brzemienną w wydarzenia, które niejednokrotnie obejmowały swym zasięgiem teren całego kraju. We wczesnym średniowieczu Sandomierz był stolicą księstwa, a od XIV wieku województwa sandomierskiego, stając się jednocześnie centrum politycznym, administracyjnym i kulturalnym dla tych terenów. Tragiczne wydarzenia dziejowe, które nie ominęły naszego miasta, w dużej części zniszczyły i rozproszyły jego dorobek.
Czytaj więcej: „Sandomierskie dziedzictwo” - wystawa prezentująca zabytki związane z historią miasta
Mieszcząca się na parterze Zamku wystawa etnograficzna pt. Dawna wieś sandomierska”, prezentuje wybrane aspekty kultury ludowej - duchowej i materialnej dawnych mieszkańców Ziemi Sandomierskiej tj. Sandomierzaków zamieszkujących głównie żyzne, lessowe ziemie położone po lewej stronie Wisły oraz Lasowiaków z pobliskiej Puszczy Sandomierskiej. Ramy chronologiczne wyznaczone przez zgromadzone obiekty zabytkowe, obejmują okres od XIX wieku po lata 80-te ubiegłego stulecia. Obok eksponatów o tematyce sakralnej, wyeksponowano zabytki w dużej mierze odzwierciedlające podstawowe, rolniczo – hodowlane zajęcia dawnej społeczności wiejskiej oraz dawne rzemiosła: garncarstwo, stolarstwo, ciesielstwo. Udostępnione do zwiedzania eksponaty ukazują niewielką część z posiadanych przez muzeum zbiorów etnograficznych, skrzętnie gromadzonych od 1921 roku tj. od chwili powstania placówki. Wystawa stanowi doskonałą konfrontację rzeczywistości z przeszłością, ukazuje bogatą spuściznę po naszych przodkach.
