Nr inw.: MS-1037/a/

Chronologia:  4200/4300-3600/3500 BC

Przynależność kulturowa: kultura lubelsko wołyńska

Wymiary: długość drutu 127 mm

Surowiec: miedź

W zbiorach muzeum zamkowego w Sandomierzu znajdują się dwa fragmenty niewielkiego miedzianego skręcika. Podobne zabytki nie stanowią specjalnej nowości i pojawiają się stosunkowo licznie. Skręcik ten sam w sobie nie powinien być więc specjalnie wyjątkowy. Jednak ciekawy kontekst tego znaleziska i co można z niego wyczytać. Jest to przypadkowe jeszcze przedwojenne znalezisko. Na polu Walentego Ćwiartki w Sośniczach miano wyorać dwa niewielkie gruszkowate kubki oraz wspomniany już miedziany przedmiot. Prawdopodobnie pochodziły one, że zniszczonego grobu kultury lubelsko wołyńskiej.

Chronologia:

Przynależność kulturowa: odkryta na scytyjskim grodzisku producentami byli Grecy

Wymiary: Wysokość całkowita 613 mm; wysokość górnej części – 250mm; średnica dna (stopki) – 81 mm; głębokość stopki – 21 mm; maksymalna wydętość brzuśca – 373 mm; średnica podstawy szyjki - 140; średnica wylewu – 150 mm. Wyliczona pojemność amfory bez szyjki to 27,77 dm3 , a z szyjką – 28,83 dm3.

Surowiec: Ceramika

Raz do roku każdy naczelnik powiatu miesza w swoim powiecie krater, z którego piją ci wszyscy Scytowie, którzy zabili nieprzyjaciół; którzy zaś tego nie dokonali, ci nie kosztują tego wina, lecz siedzą nieuczczeni na boku, a jest to dla nich największą hańbą.

(Herodot, Dzieje, IV, 66)

Nr inw.: MS-1488/a/

Chronologia: B2D- około 1300 p.n.e

Przynależność kulturowa: kultura trzciniecka

Wymiary: grubość ok 3mm szerokość około 5mm

Surowiec: Szkło

Przez cały listopad można oglądać w naszym muzeum pierwszą odkrytą na ziemiach polskich grecką amforę z grodziska kultury scytyjskiej w Chotyńcu. Jest to odkrycie przybliżające świat antyczny i zmieniające dotychczasowe mapy kultur archeologicznych. Jednak w zbiorach Muzeum Zamkowego w Sandomierzu znajdował się już pewien obiekt pochodzący z dzisiejszej Grecji i to o kilkaset lat starszy od wspomnianej amfory. 

wymiary: 13,5x8,4

czas powstania: 1970

Zbiory Działu Literatury MZS

nr inw. MLS/1183/4

Ta wysłana w styczniu 1970 r. z Meksyku pocztówka jest kolejnym obiektem z korpusu naszych sandomierskich stachurianów (porównaj), których adresatką pozostawała niezmiennie Zofia Bażant, polonistka, która – jak wspomina Ewa Bajkowska – „Stanowiła dla (…) uczniów niepowtarzalny autorytet, posiadając do tego cechy predestynujące: mądrość i prawość. (…) imponowała nam swoją wiedzą, bieżącą znajomością nowości literackich, rozległą korespondencją z wybitnymi przedstawicielami świata kultury”.

Nr inw.: na muszli widnieje numer 1320 lub 1380. W księdze inwentarzowej z 1959 jest wpisany z numerem 1309 w kolejnych księgach nie był rejestrowany

Chronologia: Łodzikowate?- (cała gromada od 500 milionów lat do dziś; zbliżone formy- 251,9 - 66 milionów lat;) Amonitowate (cała gromada od 400 - 66 milionów lat temu; zbliżone formy- 247 - 201 miliona lat temu)

Przynależność: bezkręgowce- mięczaki- głowonogi- łodzikowate?/amonitowate?

Wymiary:  wysokość- 24,5 cm, długość- 28 cm, grubość- 12,5 cm

Surowiec: skała wapienna

Nr inw.: MS-1608/a/1
Chronologia: XVI/XVII wiek
Przynależność kulturowa: kultura staropolska
Wymiary: ok 19,5 na 20 cm długość korpusu ok 7,5cm
Wykonanie: odciskanie w matrycy i wypał w piecu w wysokiej temperaturze (przekraczającej 800 stopni Celsjusza) a następnie polewanie zieloną polewą ołowiową i ponowny wypał.
Surowiec: glina z drobnoziarnistą domieszką piasku i zielona ołowiowa polewa

wymiary: 8,6x6,5
czas powstania: lata 60-te XX w.
Zbiory Działu Literatury MZS
nr inw. MLS/1945

Przedstawiana fotografia Edwarda Stachury (1937-1979), legendarnego barda, twórcy „poezji czynnej”, prozaika i tłumacza  oraz  Zyty Oryszyn (ur. jako Zyta Anna Bartkowska 1940-2018), żony poety w latach 1962 – 1972, także pisarki,  nazywanej przez niego w utworach Gałązką Jabłoni, została podarowana Muzeum przez Zofię Bażant i uzupełniła kolekcję korespondencji małżonków z tą cenioną sandomierską polonistką, osobą wielkiej mądrości i wielkiego serca, do której Stachura pisał m.in. „dużo dobrego zdrowia, szczęścia, wieczności właściwie życzę  Pani, nieśmiertelności, bo tacy ludzie jak Pani i jeszcze kilku powinni żyć wiecznie tak myślę” (list z 11.04.1965). 

Datowanie: 1407-1414, Kraków 
Stan zachowania: dobry
Średnica 2,1 cm
Waga 1,5 g
Technika wykonania: srebro, bicie
Nr. Inw. MS-177/1-3/h
Pochodzenie: dar z 1968 r.

Nr inw.: MS-1658/a/1

Chronologia: epoka żelaza – II/III wieku n.e

Przynależność kulturowa: kultura przeworska

Wymiary: 1. krótszego fragmentu- długość: 1,8 cm, szerokość: 0,9 cm i grubość: 0,4 cm
                   2. dłuższego fragmentu- długość: 3,2 cm, szerokość: 1,5 cm i grubość: 0,6 cm

Surowiec: kość

Prezentowany zabytek to fragmenty niewielkiej okładziny noża przypominający kształtem wojownika trzymającego miecz (którego głownia się ułamała) oraz fragment tarczy na której widzimy litery VS. Niestety nogi oraz głowa nie zachowały się do naszych czasów, niemniej sugeruje się, że pierwotnie figurka ta miała około 5 cm. Co istotne a o czym szerzej wspomnimy w dalszej części jest to import z terenów cesarstwa rzymskiego, a także jedno z pierwszych zachowanych na naszych ziemiach źródeł pisanych.

Wymiary: 14x9
Czas powstania 2.08.1919 r.
Zbiory Działu Literatury MZS
Nr inw. MLS/446

Latem 1919 r. 25-letni Jarosław Iwaszkiewicz, w przyszłości jeden z najbardziej znanych literatów polskich, poeta, prozaik, tłumacz i eseista, autor rozległej korespondencji i „Dzienników”, wysłał prezentowaną pocztówkę do 4 lata starszego Aleksandra Patkowskiego, cenionego nauczyciela z Męskiej Szkoły Filologicznej, który już w okresie studiów organizował w Sandomierzu występy teatralne i wygłaszał odczyty literacko-patriotyczne.