Warsztat nieznany
Płaskorzeźba "Adoracja krucyfiksu" po 1636 (?)
wapień typu pińczowskiego
wymiary: wysokość: 59,0 cm, szerokości: 116,0 i 86,0 cm, gł. ok. 14,0 cm
Przekaz 1979 (Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Tarnobrzegu)
Muzeum Okręgowe w Sandomierzu, nr inw.: MS-418/s
Awers płyty pokrywa symetrycznie rozbudowana dekoracja architektoniczna, której pionowe podziały wyznaczają pilastry pokryte arabeską i zakończone głowicami jońskimi oraz esownice (podwójne woluty) wypełnione akantem i ornamentem cekinowym, stanowiące oprawę dla centralnej sceny „Ukrzyżowania”. Kulminacyjne wydarzenie Pasji, również zostało osadzone na architektonicznym tle - quasi kaplicy, z wyakcentowanym kasetonowym sklepieniem kopuły wypełnionym rozetami. Jedynymi towarzyszami śmierci Chrystusa są dwaj boscy wysłannicy - aniołowie w modlitewnych pozach.
Płaskorzeźbiona płyta odkuta w formie trapezu sprawia wrażenie wyjętej z większego zespołu rzeźbiarskiego np. epitafium lub nagrobka przyściennego, a opracowanie rewersu sugeruje, że element był pierwotnie wmontowany w ścianę. Możliwe, że płaskorzeźba pochodzi z epitafium podczaszego sandomierskiego Jakuba Boboli h. Leliwa (1573 – 1636) w kaplicy przy kościele św. Piotra w Sandomierzu (nieistniejącego, rozebranego 1821) i można by ją datować na okres tuż po 1636 roku, co pozostaje w zgodzie ze wszystkimi jej cechami formalnymi (późnorenesansowymi).
Literatura: B.E. Wódz, Późnorenesansowa płaskorzeźba z motywem Ukrzyżowania a epitafium Jakuba Boboli, "Zeszyty Sandomierskie" Nr 32, 2011.
Wystawy: obiekt niewystawiany.
Oprac.: Bożena Ewa Wódz
