Autor: Henryk Cichocki (1952-2011)
Miejscowość: Ostrowiec Świętokrzyski, l. 90. XX w.
Nr inw.: MOS/E/1667/1-5
Materiał: drewno, polichromia
Wymiary: koszyk – dł.18 cm; wys. całkowita 14,7 cm; szer. 12 cm; gł. 3 cm; wysokość pałąka 8,8 cm; jajko/pisanka – dł. 6,5 cm  
Dar pozyskany w 2019 roku 

Kompozycja rzeźbiarska wykonana w drewnie, zdobiona wielobarwną polichromią. Składa się z koszyczka z wysokim pałąkiem i czterech luźnych, różnobarwnych „pisanek”. Koszyk kształtu owalnego, wystrugany z jednego kawałka drewna, po stronie zewnętrznej pomalowany na kolor niebieski i zielony, ozdobiony dookolnymi, żółtymi kropkami oraz ornamentem roślinnym złożonym z białych główek kwiatowych z czerwonymi środkami. Małe kwiatuszki na płaskiej, zielonej krawędzi koszyka przedstawione w ujęciu schematycznym. Dookolny, płytki żłobek /po stronie zewnętrznej/ rozgranicza kolor niebieski od zielonego.

Forma: drapacz z łukowatym i niskim drapiskiem
Numer inwentarzowy: MZS/AW/599
Wymiary: długość – 51 mm; szerokość – 40 mm; grubość – 8 mm
Surowiec: krzemień świeciechowski
Chronologia: neolit – kultura pucharów lejkowatych (IV tysiąclecie p.n.e.)

Kolejnym prezentowanym w danym miejscu zabytkiem krzemiennym jest wyrób z miejscowości Jasice, gm. Wojciechowice. Miejscowość ta była już wspominana przy okazji opisywania półwytworu siekiery z krzemienia pasiastego.

W przypadku tegoż znaleziska pojawia się po raz kolejny osoba darczyńcy. Idzie w tym przypadku znów o Zbigniewa Lenartowicza, który do kolekcji muzeum PTK w Sandomierzu, przed II wojną światową, przekazał bardzo dużą liczbę zabytków.

Jadwiga Prandota Trzcińska (1933-2005)
Grafika "Sandomierz"
Datowanie: 1960 r.
Technika: litografia, papier
Wymiary: wys. 49 cm, szer. 38 cm
Muzeum Zamkowe w Sandomierzu
Nr inw.: MS-546/s
Obraz został zakupiony od autorki w 1983 r.

Marzec to dobry czas na przypomnienie roli kobiet w świecie, historii, w życiu rodzinnym i kulturalnym. Dziś dostęp do uczelni także tych artystycznych mamy wszyscy, ale nie zawsze tak było. Jeszcze w początkach XX w. kobiety nie mogły oficjalnie studiować na ASP. Swoją twórczość rozwijały na odrębnych kursach, prowadzonych często przez czołowych artystów epoki. Dopiero w pierwszej połowie poprzedniego stulecia ta sytuacja zaczęła ulegać zmianie. Obecnie możemy podziwiać dzieła wielu ciekawych artystek, choć nie wszystkie cieszą się dużą popularnością.

Autor: N.N.
Miejscowość: Bystrojowice, gm. Samborzec, woj. świętokrzyskie
Nr inw.: MS-1/e
Materiał: drewno sosnowe
Technika: wyrób ręczny przy użyciu noża
Datowanie: okres międzywojenny?
Wymiary: rączka – dł. 10 cm; skrzydełka – dł. 21,5 cm; szer. 8 cm; młotek – 8 x 1,5 x 1,7 cm
Zabytek pochodzi ze zbiorów Muzeum Ziemi Sandomierskiej PTK
Kołatka wykonana ręcznie z kilku kawałków drewna sosnowego, połączonych gwoździami.

Nr inw.: MZS/AW/1731-1733
Chronologia: Bardzo szeroka od fazy B2 okresu wpływów rzymskich (2 połowa I wieku n.e. oraz pierwsza połowa II wieku) aż po fazę C2-3 (od drugiej połowy III do IV wieku).
Przynależność kulturowa: kultura przeworska
Wymiary: długość: 1- 5,9; 2- 5,2; 3- 2,2 cm
Wykonanie: ciągnięcie drutu, tordowanie i sklepanie
Surowiec: brąz

Autor: nieznany (nieczytelny podpis)
Miejscowość: Żyrardów
Nr inwentarzowy: MLS/2392
Technika wykonania: rękopis
Wymiary: dł. 14 cm, szer. 9 cm.

Pocztówka zaadresowana do Jadwigi Chodakowskiej z Sandomierza – adres: gub. Radomska, dom własny w Sandomierzu (pisownia oryginalna).

Pocztówka wysłana z Żyrardowa w dniu 13 października 1913 roku- widoczne stemple pocztowe w języku rosyjskim. W prawym górnym rogu znaczek pocztowy o wartości 3 kopiejek w kolorze czerwonym. Na znaczku widoczny wizerunek cara Aleksandra III. Na pocztówce umieszczona fotografia budynku sakralnego z podpisem: Żyrardów Kościół katolicki. (pisownia oryginalna)

Autor: NN
Miejscowość: Węgrce Panieńskie, gm. Obrazów, woj. świętokrzyskie
Materiał: drewno
Technika: obróbka ręczna
Wymiar: dł. 49 cm, szer. 10-12,5 cm, wys. max. 14 cm
Dar otrzymany w 1987 r.
Nr inw. MS-820/e

Drewniany przyrząd do zdejmowanie butów z cholewami, wykonany domowym sposobem, najprawdopodobniej przez jego użytkownika. Składa się z nieoheblowanej deseczki wspartej na dwóch krótkich nóżkach (owalnych w przekroju poprzecznym), ukośnie osadzonych w wydrążonych na wylot otworach. Dłuższe krawędzie boczne z zaznaczonym wcięciem/profilem, wpływającym na przewężenie deski. Węższy koniec /ścięty od spodniej strony/ styka się z podłożem, przeciwległy zaś uniesiony jest ku górze. Posiada on wcięcie na pietę w kształcie litery „U”.

Maria Niedzielska (1876-1947)
Obraz "Widok dworku w Mokoszynie"
Datowanie: 1918
Technikamalowany farbą olejną na tekturze
Wymiary: wys. 45.5 cm, szer. 49.5 cm; z ramą: wys. 56.3 cm, szer. 63 cm

Muzeum Zamkowe w Sandomierzu
Nr inw.: MZS/S/2608

Wracając wspomnieniami do niedawno zamkniętej wystawy czasowej „Janusz Kamocki – Sandomierzanin, patriota, etnograf”, której finisaż odbył się 20 stycznia 2024 r. w Muzeum Zamkowym w Sandomierzu jako zabytek tygodnia przedstawiam obraz autorstwa Marii Niedzielskiej pt. Widok dworku w Mokoszynie, z 1918 r. Obraz wykonany został w technice olejnej na tekturze. Przedstawia dawny dworek należący do rodu Kamockich, herbu Jelita. Historia tej rodziny w Mokoszynie zaczyna się w okresie Powstania Styczniowego, kiedy Włodzimierz Saryusz-Kamocki - komendant poczty powstańczej powiatu piotrkowskiego – przenosi się na ziemię sandomierską, kupuje Podgaje, Gerlachów i Jaroszówkę oraz uzyskuje dzierżawę Mokoszyna i Sudołu, jako dóbr donacyjnych, na warunkach tzw. dzierżawy wieczystej, czyli na 99 lat – do 1964 r.

Autor: dr Leon Chodakowski
Miejscowość: Sandomierz
Nr inwentarzowy: MOS/L/2786
Technika wykonania: druk/ rękopis
Wymiary: dł. 23 cm, szer., dł. w najszerszym miejscu 7.4 cm, w najwęższym 2.5cm.

Etykieta (recepta) z apteki Wilchelma (pisownia oryginalna) Szymańskiego w Sandomierzu z opisem dawkowania leku wystawiona 19 kwietnia 1875 roku przez dr Leona Chodakowskiego na nazwisko: Al. Pajączkowski. Zawiera zalecenia dawkowania leku, jego cenę i datę przydatności. Na odwrocie zapisany skład recepturowy leku. 

Forma: czworościenna siekiera krzemienna
Numer inwentarzowy: MZS/AW/629
Wymiary: długość – 52 mm; szerokość – 29 mm; grubość – 12 mm
Surowiec: krzemień pasiasty
Chronologia: neolit – kultura pucharów lejkowatych lub kultura amfor kulistych (IV – III tysiąclecie p.n.e.)

Prezentowany w danym miejscu artefakt jako zabytek tygodnia jest w zbiorach muzeum od lat 30 ubiegłego stulecia. Darczyńcą w tym przypadku był Józef Pietraszewski, tj. osoba związana ściśle z Polskim Towarzystwem Krajoznawczym i pełniąca funkcję sekretarza sandomierskiego oddziału PTK.

Zabytek został znaleziony na obecnie numerowanym stanowisku 1 w Zawichoście-Podgórzu. Jest to czworościenna siekiera wykonana z surowca, w postaci krzemienia pasiastego. Materiał ten ma swoje złoża w kierunku zachodnim od Zawichostu, mniej więcej w odległości 20-30 km. W związku z tym można uznać, że wzmiankowana siekiera ma charakter wyrobu lokalnego. W typologii B. Balcera jest to siekiera mieszcząca się w kategorii małych wyrobów.